Gebe koyunlarda enerji yetersizliğinin serum kortizol ve dişki metaboliti düzeylerine etkisi
Ateş, Atila
Gebe koyunlarda enerji yetersizliğinin serum kortizol ve dişki metaboliti düzeylerine etkisi Atila Ateş,Danışman: Ayşen Altıner - İstanbul İstanbul Üniversitesi 2005 - 82 s. tab.grf. 27 cm
Kaynaklar var.
Gİriş 1-30 Ruminantlarda uçucu yağ asitleri oluşumu 3-5 Gebe koyunlarda yetersiz beslenme 5-11 Stresin hayvanlar üzerindeki etkisi 11-17 Stres durumunda salınan hormonlar 17-30 Hayvanlarda kan kortizol düzeylerindeki değişimler 18-23 Dışkıda kortizol metabolitleri 23-30 Dışkı numunesi eldesinde dikkat edilecek noktalar 28-30 Gereç ve Yöntem 31-43 Hayvan gereci 31 Grupların oluşturulması 31-32 Grupların beslenmesı 32-35 Kan numunelerinin alınması ve serumdakı kortizolün ekstraksiyonu 35-36 Dışkı numunelerinin alınması ve dışkıdaki kortizol metabolitinin ekstraksiyonu 36 Serundan ekstrakte edilmiş kortizolüm ve dışkıdan ekstrakte edilmiş kortizol metabolitinin analizi 36-42 Tampon ve çözeltiler 37-39 Mıkrotitrasyon plak' ın antikor iel Kaplanması 39 Stok çözeltisi 39-40 Çalışma Çözeltisi 40 Deneyin Yapılşı 40 -42 Absorbans ölçümü 42 İstatistiki analiz 43 Bulgular 44- 56 Serum kortizol düzeyleri 44-49 Dışkı kortizol metaboliti (11, 17-dioksoandrostan) düzeyleri 50-55 Dışkı 11, 17-dioksoandrostan ile serum kortizol konsantrasyonları arasındakı ilişkiler 56 Tartışma 57-62 Sonuç 63 Özet 64-65 Summary 66-67 Kaynaklar 68-81 Özgeçmiş 82
'Araştrmanın amacı,ileri gebelikte Sakız ırkı koyunlarda enerji kısıtlamasının serum kortizol ve dışkı metaboliti (11,17-dioksoandrostan)üzerine etkisini araştırmaktır.38 adet Sakız ırkı koyun çalışma için rastgele seçilmiştir.Koyunlara flushing uygulanarak senkronize edilmişler ve koç katımı yöntemiyle tohumlanmışlardır.Gebeliğin 105.gününe kadar tüm koyunlar %10.23 Ham Protein(HP) ve 9,14 MJ/kg Metabolik Enerji(ME)ile beslenmişlerdir.Gebeliğin 106.gününde gebe koyunlar 3 gruba ayrılmışlardır:Birinci gruptaki gebe koyunlar (n=10) %15,04 HP ve 10,20 MJ/kg ME içeren rasyonla (normal enerjili rasyonla beslenen gebeler),2.gruptaki gebe koyunlar(n=10) %14.47 HP ve 8,82 MJ/kg ME içeren rasyonla(yetersiz enerjili rasyonla beslenen gebeler),3.gruptaki gebe olmayan koyunlar(n=10) %10.23 HP ve 9,14 MJ/kg ME içeren rasyonla beslenmişlerdir.Çalışma boyunca tüm koyunlara ad libitum su verilmiştir.Kan alımları gebeliğin 90.,104.,117.,130. ve 144.günlerinde sabah saat 07:00\'de aç karnına yapılmıştır.Kanlar vakumlu serum tüpleri ile V.jugularis\'ten alınmıştır.Dışkı örnekleri,gebeliğin 90.gününden başlanarak doğuma kadar ve haftada iki gün olmak üzere (Salı ve Cuma)sabah saat 07:00\'de aç karnına toplanmıştır.Dışkı örnekleri 0,5 g tartılarak plastik şişelere alınmış ve kan numuneleri ile birlikte -20 derece\'de derin dondurucuya konulmuştur.Serumlar ve dışkılar ekstrakte edildikten sonra kortizol ve 11,17-dioksoandrostan(11,17-DOA)düzeyleri saptanmıştır.Normal enerji ile beslenen gebe koyunlarda gebeliğin 104.gününde serum kortizol konsantrasyonunda anlamlı bir düşüş görülmüş(p<0,05),düzeyler daha sonra yükselmiştir.Yetersiz enerji ile beslenen gebe koyunlarda ise sadece gebeliğin 144.gününde anlamlı bir fark saptanmış,bu dönemde yetersiz enerji ile beslenenlerin daha düşük serum kortizol konsantrasyonlarına sahip oldukarı belirlenmiştir.Normal enerji ile beslenen gebe ve gebe olmayan koyunlar arasında anlamlı bir farklılık saptanamamıştır.Araştırmada yetersiz enerji ile beslenen koyunlardan anlamlı ölçüde düşük 11,17-DOA düzeyleri saptanmıştır.Gebe hayvanlarda düzeyler gebeliğin ilerlemesi ile birlikte yükselmiştir.Gebe olmayan koyunlarda düzeyler daima gebelerden anlamlı ölçüde düşük bulunmuştur.Elde edilen bulgular ışığında,gebe koyunları gebeliğin son döneminde %14,47 HP ve 8,82 MJ/kg ME içeren rasyon ile beslemenin gebelik toksemisine neden olmadığı ve dışkıda kortizol metaboliti(11,17-DOA)düzeyini saptamanın,serumda kortizol konsantrasyonunu saptamaktan daha objektif ve doğru sonuç verdiği kanısına varılmıştır. Summary The effect of feed restriction on serum cortisol and fecal metabolite (11,17-dioxoandrostan) in pregnant ewes. The objective of the present study was to investigate the effect of feed restriction on serum cortisol and fecal metabolite (11,17-dioxoandrostan) in Sakız ewes in late gestation. 38 Sakız ewes were randomly separated for this study. The ewes were synchronized after flushing and were mated with ram adding method. They were fed with 10.23% crude protein (CP) and 9.14 MJ/Kg metabolisable energy (ME) up to 105th day of pregnancy. The ewes were separated into 3 groups in 106th day of pregnancy: The pregnant ewes in group 1 (n=10) were fed with 15.04% CP and 10.20 MJ/kg ME (normal energy fed pregnant group), the pregnant ewes in Group 2 (n=0) were fed with 14.47% CP and 8.82 MJ/kg ME (restricted energy fed pregnant group), and the non-pregnant ewes in Group 3 (n=10) were fed with 10.23% CP and 9.14 MJ/kg ME. All ewes were provided with ad libitum water throughout this study. Blood samples were taken from Vena jugularis with serum vacutainer tubes at 7.00 a.m. before feeding on day 90, 104, 117, 130 and 144 of pregnancy. Fecal samples were taken at 7.00 a.m. before feeding starting day 90 of pregnancy and taken twice a week. Fecal samples were weight 0.5g into plastic tubes and were stored as serum samples at -20º© in the deep freezer. After extraction of serum and fecal samples, concentration of cortisol and 11,17 dioxoandrostan (11,17-DOA) were measured. A significant decrease of serum cortisol concentration was found on day 104 of pregnancy in normal energy fed group (p<0.05), the concentrations increased subsequently. In restricted energy fed pregnant group a significant decrease was found only on day 144 of pregnancy (p<0.05). Between two pregnant groups a significant difference was determined only on day 144 of pregnancy, at this period restricted energy fed pregnant group had lower serum concentrations. There was no significant difference between normal energy fed pregnant and non pregnant groups. In this study restricted energy fed pregnant group had significant lower 11.17-DOA concentrations in late pregnancy than normal energy fed pregnant group. In pregnant ewes levels decreases in advanced gestational period. In non pregnant ewes levels were always significantly lower than in pregnant ewes. The present data shows that in late pregnancy ewes fed with 14.47% CP and 8.82 MJ/kg ME doesn't cause pregnancy toxemia. We suggest that determination of cortisol metabolites in feces is more objective and safety than serum cortisol concentrations. '
Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyokimya Anabilim Dali
Health Sciences Institute, Department of Biochemistry
Gebe koyunlarda enerji yetersizliğinin serum kortizol ve dişki metaboliti düzeylerine etkisi Atila Ateş,Danışman: Ayşen Altıner - İstanbul İstanbul Üniversitesi 2005 - 82 s. tab.grf. 27 cm
Kaynaklar var.
Gİriş 1-30 Ruminantlarda uçucu yağ asitleri oluşumu 3-5 Gebe koyunlarda yetersiz beslenme 5-11 Stresin hayvanlar üzerindeki etkisi 11-17 Stres durumunda salınan hormonlar 17-30 Hayvanlarda kan kortizol düzeylerindeki değişimler 18-23 Dışkıda kortizol metabolitleri 23-30 Dışkı numunesi eldesinde dikkat edilecek noktalar 28-30 Gereç ve Yöntem 31-43 Hayvan gereci 31 Grupların oluşturulması 31-32 Grupların beslenmesı 32-35 Kan numunelerinin alınması ve serumdakı kortizolün ekstraksiyonu 35-36 Dışkı numunelerinin alınması ve dışkıdaki kortizol metabolitinin ekstraksiyonu 36 Serundan ekstrakte edilmiş kortizolüm ve dışkıdan ekstrakte edilmiş kortizol metabolitinin analizi 36-42 Tampon ve çözeltiler 37-39 Mıkrotitrasyon plak' ın antikor iel Kaplanması 39 Stok çözeltisi 39-40 Çalışma Çözeltisi 40 Deneyin Yapılşı 40 -42 Absorbans ölçümü 42 İstatistiki analiz 43 Bulgular 44- 56 Serum kortizol düzeyleri 44-49 Dışkı kortizol metaboliti (11, 17-dioksoandrostan) düzeyleri 50-55 Dışkı 11, 17-dioksoandrostan ile serum kortizol konsantrasyonları arasındakı ilişkiler 56 Tartışma 57-62 Sonuç 63 Özet 64-65 Summary 66-67 Kaynaklar 68-81 Özgeçmiş 82
'Araştrmanın amacı,ileri gebelikte Sakız ırkı koyunlarda enerji kısıtlamasının serum kortizol ve dışkı metaboliti (11,17-dioksoandrostan)üzerine etkisini araştırmaktır.38 adet Sakız ırkı koyun çalışma için rastgele seçilmiştir.Koyunlara flushing uygulanarak senkronize edilmişler ve koç katımı yöntemiyle tohumlanmışlardır.Gebeliğin 105.gününe kadar tüm koyunlar %10.23 Ham Protein(HP) ve 9,14 MJ/kg Metabolik Enerji(ME)ile beslenmişlerdir.Gebeliğin 106.gününde gebe koyunlar 3 gruba ayrılmışlardır:Birinci gruptaki gebe koyunlar (n=10) %15,04 HP ve 10,20 MJ/kg ME içeren rasyonla (normal enerjili rasyonla beslenen gebeler),2.gruptaki gebe koyunlar(n=10) %14.47 HP ve 8,82 MJ/kg ME içeren rasyonla(yetersiz enerjili rasyonla beslenen gebeler),3.gruptaki gebe olmayan koyunlar(n=10) %10.23 HP ve 9,14 MJ/kg ME içeren rasyonla beslenmişlerdir.Çalışma boyunca tüm koyunlara ad libitum su verilmiştir.Kan alımları gebeliğin 90.,104.,117.,130. ve 144.günlerinde sabah saat 07:00\'de aç karnına yapılmıştır.Kanlar vakumlu serum tüpleri ile V.jugularis\'ten alınmıştır.Dışkı örnekleri,gebeliğin 90.gününden başlanarak doğuma kadar ve haftada iki gün olmak üzere (Salı ve Cuma)sabah saat 07:00\'de aç karnına toplanmıştır.Dışkı örnekleri 0,5 g tartılarak plastik şişelere alınmış ve kan numuneleri ile birlikte -20 derece\'de derin dondurucuya konulmuştur.Serumlar ve dışkılar ekstrakte edildikten sonra kortizol ve 11,17-dioksoandrostan(11,17-DOA)düzeyleri saptanmıştır.Normal enerji ile beslenen gebe koyunlarda gebeliğin 104.gününde serum kortizol konsantrasyonunda anlamlı bir düşüş görülmüş(p<0,05),düzeyler daha sonra yükselmiştir.Yetersiz enerji ile beslenen gebe koyunlarda ise sadece gebeliğin 144.gününde anlamlı bir fark saptanmış,bu dönemde yetersiz enerji ile beslenenlerin daha düşük serum kortizol konsantrasyonlarına sahip oldukarı belirlenmiştir.Normal enerji ile beslenen gebe ve gebe olmayan koyunlar arasında anlamlı bir farklılık saptanamamıştır.Araştırmada yetersiz enerji ile beslenen koyunlardan anlamlı ölçüde düşük 11,17-DOA düzeyleri saptanmıştır.Gebe hayvanlarda düzeyler gebeliğin ilerlemesi ile birlikte yükselmiştir.Gebe olmayan koyunlarda düzeyler daima gebelerden anlamlı ölçüde düşük bulunmuştur.Elde edilen bulgular ışığında,gebe koyunları gebeliğin son döneminde %14,47 HP ve 8,82 MJ/kg ME içeren rasyon ile beslemenin gebelik toksemisine neden olmadığı ve dışkıda kortizol metaboliti(11,17-DOA)düzeyini saptamanın,serumda kortizol konsantrasyonunu saptamaktan daha objektif ve doğru sonuç verdiği kanısına varılmıştır. Summary The effect of feed restriction on serum cortisol and fecal metabolite (11,17-dioxoandrostan) in pregnant ewes. The objective of the present study was to investigate the effect of feed restriction on serum cortisol and fecal metabolite (11,17-dioxoandrostan) in Sakız ewes in late gestation. 38 Sakız ewes were randomly separated for this study. The ewes were synchronized after flushing and were mated with ram adding method. They were fed with 10.23% crude protein (CP) and 9.14 MJ/Kg metabolisable energy (ME) up to 105th day of pregnancy. The ewes were separated into 3 groups in 106th day of pregnancy: The pregnant ewes in group 1 (n=10) were fed with 15.04% CP and 10.20 MJ/kg ME (normal energy fed pregnant group), the pregnant ewes in Group 2 (n=0) were fed with 14.47% CP and 8.82 MJ/kg ME (restricted energy fed pregnant group), and the non-pregnant ewes in Group 3 (n=10) were fed with 10.23% CP and 9.14 MJ/kg ME. All ewes were provided with ad libitum water throughout this study. Blood samples were taken from Vena jugularis with serum vacutainer tubes at 7.00 a.m. before feeding on day 90, 104, 117, 130 and 144 of pregnancy. Fecal samples were taken at 7.00 a.m. before feeding starting day 90 of pregnancy and taken twice a week. Fecal samples were weight 0.5g into plastic tubes and were stored as serum samples at -20º© in the deep freezer. After extraction of serum and fecal samples, concentration of cortisol and 11,17 dioxoandrostan (11,17-DOA) were measured. A significant decrease of serum cortisol concentration was found on day 104 of pregnancy in normal energy fed group (p<0.05), the concentrations increased subsequently. In restricted energy fed pregnant group a significant decrease was found only on day 144 of pregnancy (p<0.05). Between two pregnant groups a significant difference was determined only on day 144 of pregnancy, at this period restricted energy fed pregnant group had lower serum concentrations. There was no significant difference between normal energy fed pregnant and non pregnant groups. In this study restricted energy fed pregnant group had significant lower 11.17-DOA concentrations in late pregnancy than normal energy fed pregnant group. In pregnant ewes levels decreases in advanced gestational period. In non pregnant ewes levels were always significantly lower than in pregnant ewes. The present data shows that in late pregnancy ewes fed with 14.47% CP and 8.82 MJ/kg ME doesn't cause pregnancy toxemia. We suggest that determination of cortisol metabolites in feces is more objective and safety than serum cortisol concentrations. '
Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyokimya Anabilim Dali
Health Sciences Institute, Department of Biochemistry