Thesis (MSc) - Cyprus International University Institute of Graduate Studies and Research Clinical Psychology Department

Includes References (sheets 71-84)

ÖZET
İzmir Depremini yaşayan bireylerin travma düzeyi, travma sonrası büyüme ve psikolojik iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Bireyler, yaş, cinsiyet, eğitim durumu, depremi yaşama, yakın kaybı, 6 Şubat Maraş depreminden etkilenme durumu gibi değişkenler ile incelenmiştir. Araştırmanın örneklemini İzmir Depremi’ni yaşamış ve yaşamamış 18-64 yaş arası, 200’ü kadın ve 200’ü erkek olmak üzere toplam 400 kişi oluşturmaktadır. Araştırma, ilişkisel tarama modeliyle yapılmıştır. İzmir Depremine maruz kalan bireyler ölçüt örnekleme yöntemiyle, maruz kalmayan bireyler ise uygun örnekleme yöntemiyle seçilmiştir. Veri toplama aracı olarak, araştırmacı tarafından oluşturulan “Demografik Bilgi Formu”, “Deprem
Sonrası Travma Düzeyini Belirleme Ölçeği”, “Travma Sonrası Büyüme Envanteri” ve “Psikolojik İyi Oluş Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma verilerinin istatistiki açıdan analiz edilmesi için Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 26.0 programı kullanılmıştır. Araştırmaya bakıldığında, genç yetişkinlerin travması sonrası
büyümesinin daha fazla olduğu, cinsiyetlerine ve eğitim durumlarına göre anlamlı bir farklılık olmadığı, depremi yaşamayan bireylerin travma düzeylerinin daha yüksek olduğu ve depremş yaşamayan bireylerin travma sonrası büyümesinin daha fazla olduğu, yakın kaybına göre anlamlı bir fark olmadığı, Deprem Sonrası Travma Düzeyi Belirleme Ölçeğinden alınan puanlar ile Psikolojik İyi Oluş Ölçeğinden alınan puanlar
arasında pozitif yönde ilişkinin olduğu, 6 Şubat Maraş depreminden sonra araştırma verileri anlamlı bir şekilde farklılaştığı sonuçlarına ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Deprem Sonrası Travma, Psikolojik İyi Oluş, Travma Sonrası Büyüme

ABSTRACT
It is aimed to examine the relationship between trauma level, post-traumatic growth and psychological well-being of individuals who experienced Izmir Earthquake. Individuals were examined with variables such as age, gender, education status, experiencing the earthquake, loss of relatives, and being affected by the 6 February Maraş earthquake. The sample of the study consists of a total of 400 people between the ages of 18-64, 200 women and 200 men, who have experienced and not experienced the Izmir Earthquake. The research was conducted with the relational screening model. Individuals exposed to the Izmir Earthquake were selected by criterion sampling method, and non-exposed individuals were selected by the appropriate sampling method. As a data collection tool, "Demographic Information Form", "Post-Trauma Level Determination Scale", "Post-Traumatic Growth Inventory" and "Psychological Well-Being Scale" created by the researcher were used. Statistical Package for Social Sciences (SPSS) 26.0 program was used to analyze the research data statistically. When the research is examined, it is seen that the growth of young adults after trauma is higher, there is no significant difference according to their gender and education status, the trauma levels of individuals who have not experienced the earthquake are higher and the post-traumatic growth of individuals who have not experienced an earthquake is higher, there is no significant difference compared to the loss of relatives, there is a positive direction between the scores obtained from the Post-Earthquake Trauma Level Determination Scale and the scores from the Psychological Well-Being Scale. After the 6 February Maraş earthquake, the research data were found to be significantly different.
Keywords: Post-Earthquake Trauma, Post-Traumatic Growth, Psychological Well-Being