CD var

Kaynakça var (110-127 s.)

'ÖZ Bu araştırma normal gelişim gösteren çocuğa ve özel gereksinimi olan çocuğa sahip annelerin çocuklarıyla olan etkileşim davranışlarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Nitel araştırma yöntemine dayandırılmış ve araştırmanın amacına yönelik yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu özel gereksinimi olan çocuğa ve normal gelişim gösteren çocuğa sahip 20 anne oluşturmaktadır. Elde edilen veriler nitel araştırmalarda kullanılan betimleme, sistematik analiz ve ilişkilendirme yöntemi kullanılarak analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Araştırmada belirlenen kategoriler frekanslar şeklinde sunulmuştur. Araştırtmanın birinci alt amacına ilişkin sonuçlar incelendiğinde; annelerin çocuklarıyla rahatlıkla iletişim kurdukları, neredeyse her annenin çocuğuyla gün içinde günlük rutin işleri birlikte gerçekleştirdikleri, çocuklarına ödevlerini sorup birlikte ders çalıştıkları, çocuklarının sinir veya öfke nöbetleri geçirdikleri zamanlarda sözel olmayan iletişim içinde oldukları ve çocuklarının duygularını rahatlıkla ifade edebildikleri belirlenmiştir. Annelerin çocuklarının uygun davranışlar göstermediği tehlikeli durumlar karşısında müdahalede bulundukları, çocuklarıyla etkileşime girmekten kaçınmakdıkları ve çocuklarının müzik, dans, yüzme, resim gibi gelişimlerini destekleyecek alanlar üzerinde durdukları belirlenmiş. Özellikle akademik ve sosyal alanlarda çocuklarını destekledikleri, çocuklarını kendileri dışında baba ve kardeşleriyle etkileşim içinde oldukları ve çocuklarının problem davranışlar sergilediğinde sözel olarak uyardıkları sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın ikinci alt amacına ilişkin sonuçlar incelendiğinde; annelerin çocuklarıyla etkileşimi genelde kendilerinin başlattıkları, gün içinde günlük rutin işleri beraber yaptıkları, çocukların annesine dokunarak sözel olmayan iletişim kurdukları sonucuna ulaşılmış. Annelerin çocuklarına tehlikeli durumlar karşısında müdahalede bulundukları, çocuğun inat ettiği zamanlarda etkileşimden kaçındıkları belirlenmiştir. Annelerin kendileri dışında çocukların en fazla babalarıyla etkileşime girdiği, çocuklarının özel gereksinimi olmasından dolayı daha fazla ilgilendikleri,yeni bir ortama katılma ve toplumun kendilerine olan bakış açısından rahatsız oldukları ve problem davranışlar karşısında çocuğun sakinleşmesini beklemedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın üçüncü alt amacına ilişkin sonuçlar incelendiğinde; annelerin çocuklarıyla herhangi bir sorun yaşamadıkları ve yaşanılan sorunlar karşısında başta konuşmaya çalıştıkları, sorunların çözümünde eşlerinden yardım aldıkları ve alanda profesyonellerden yardım istedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmanın dördüncü alt amacına ilişkin sonuçlar incelendiğinde; annelerin çocuklarıyla yaşadıkları sorunları azaltmaya yönelik konuşmaya çalıştıkları, uzmanlara danışarak çözüm aramaya çalıştıkları ve uyguladıkları çözüm yolları dışından farklı ödül-ceza yöntemini kullandıkları sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: Etkileşim, iletişim, anne-çocuk etkileşimi, özel gereksinim, normal gelişim ABSTRACT This research was conducted to determine the views on the behaviors of mothers withthe normal development of the children and mothers who have children with special needs. It is based on the qualitative research method and the semi-structured interview form is used for the purpose of the research. Study group includes 20 mothers who have child with special needs and 20 mothers who have normal developmental child. Thedata was analyzed and interpreted using the descriptive, systematic analysis and association methods that used in qualitative research. The categories specified in the research are presented as frequencies. When examining the results of the first sub-objective of the research; Mothers communicate easily with their children, almost every mother spends the day with their children, by asking for their homework and studying together,and their children\'s emotions expressed easily duringtheir children\'s tantrums. Mothers intervene withchildren only during in dangerous situations, and they support children's development in fields such as music, dance, swimming, painting. It was concluded that they were especially supportive of their children in academic and social areas, their children interacting with their fathers and siblings, and children were warned when they exhibited in their problems. When the results of the second sub-objective of the research are examined; Mothersstart to interact with their children by doing their daily routine work together with their children, and it has been examined that childrencommunicate through touching with their mothers, not in verbal. Mothers intervened during childrenduring the dangerous situations, and avoiding to interact when the child was stubborn. Mothers most interacted with fathers because their children whohave special needsfeel uncomfortable to participate in a new environment due to perspective of society andparents were not expected child to be calmwhen facing problems. When examining the results of the third sub-objective of the research; Mothers had no problems with their children and they tried to talk in the first when facing with problems and then, the solution of the problems can behelping from their husbands and they alsoasked to help from experts. When examining the results of the fourth subobjective of the research; Mothers are trying to talk about reducing the problems with their children, trying search solutions by consultation with the experts, and they applied different reward-punishment methodsother than routine solutions. Keywords: interaction, communication, mother-child interaction, special, normal development'