CD var

Kaynakça var (95-103 s.)

'ÖZET Sosyal etkileşim normal gelişim gösteren bireyler gibi zihinsel yetersizliğe sahip bireylerinde gelişimlerinde önemli bir yerdedir. Zihinsel yetersizliğe sahip bireylerin sosyal etkileşimlerine ilişkin durumlarının ortaya konması bu bireylere sağlanacak hizmetlerin ve fırsatların arttırılmasında önemli olacağı düşünülmektedir. Buradan yola çıkarak bu araştırmanın amacını, zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan ailelerin çocuklarının sosyal etkileşimlerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi oluşturmaktadır. Bu doğrultuda Araştırma, 2017-2018 öğretim yılında, KKTC Milli Eğitim Bakanlığına bağlı iki özel eğitim okuluna devam eden zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan gönüllü 15 aile ile çalışılmıştır. Bu çalışma nitel araştırma desenlerinden olan durum çalışmasıdır. Bu araştırmada, verilerin toplanması niteliksel veri toplama yöntemlerinden yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği ile gerçekleşmiştir. Verilerin analizinde, "betimleme", "sistematik analiz" ve "ilişkilendirme\" olarak 3 temel yol kullanılmıştır. Araştırma kapmasında elde edilen bulgular, zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan ailelerin, çocuklarının kendileri ve diğer aile bireyleriyle kurdukları sosyal etkileşim becerilerine ilişkin görüşlerine, zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan ailelerin çocuklarının akranlarıyla kurdukları sosyal etkileşim becerilerine ilişkin görüşlerine ve zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan ailelerin çocuklarının vakit geçirdiği diğer yetişkinlerle kurdukları sosyal etkileşim becerilerine ilişkin görüşlerine ait bulgular olarak 3 tema olarak ortaya çıkmıştır. Araştırma kapmasında elde edilen bulgular sonucunda; zihinsel yetersizliğe sahip çocukların aileleriyle, akranlarıyla ve aile dışında diğer yetişkinlerle olan sosyal etkileşimlerinde sınırlılıkları olduğu ve bu yüzden sosyal etkileşimlerinde akranlarından daha geride oldukları sonucuna varılmıştır. Ayrıca, zihinsel yetersizliğe sahip çocukların sosyal etkileşimlerinin arttırılması açısından yapılan düzenlemelerin ve hizmetlerin sınırlı olmasının, ailelerin çocuklarıyla sosyal etkileşim kurarken zorlandıkları bilgisine de ulaşılmıştır. Araştırma kapsamında çocukların sosyal etkileşimlerinin arttırılmasına ilişkin gerekli düzenlemelerin yapılması önemle vurgulanmaktadır. Anahtar Kelimeler: Zihinsel yetersizliğe sahip çocuk, aile, sosyal etkileşim ABSTRACT Social interaction has an important place in the development of individuals with mental insufficiency as individuals with normal development. It is thought that revealing the status of individuals with mental disabilities related to social interactions will be important in increasing the services and opportunities to be provided to these individuals. From this point of view, the aim of this research is to determine the views of the children with mentally disabled children on their social interactions. To this end, the research was conducted with 15 families from the families of the students attending two special education schools of the TRNC Ministry of National Education in 2017-2018 academic year. This study is a case study from qualitative research design. In this study, the collection of data was performed by semi-structured interview technique from qualitative data collection methods. In the analysis of the data, 3 basic ways were adopted as \"description\", \"systematic analysis\" and \"association\". The findings obtained from the research, families with children with mental retardation, their views on their social interaction skills with their children and other family members, the families of children with mentally retarded children\'s views on their social interaction skills with their peers and the children of families with children with mental retardation The findings of his views on Social Interaction Skills with Other Adults have emerged as 3 themes. As a result of the findings obtained from the research, it was concluded that individuals with intellectual disabilities had limitations in their social interactions with their families, had limitations in their social interactions with their peers, and had limitations in their social interactions with other adults they had spent time with, so they were behind their peers in social interactions. Considering the opinions of the families, it was learned that the regulations and services in terms of increasing the social interactions of children with intellectual disabilities were limited and thus they had difficulty in establishing social interaction with their children. Within the scope of the research, it is emphasized that necessary arrangements are made for increasing the social interactions of children. Key words: intellectual disability, family, social interaction'