21. Yüzyılın başında Türkiye-İsrail stratejik ilişkileri İbrahim Erdinç Yalçın; Danışman: Umut Koldaş
Dil: Türkçe Yayın ayrıntıları:Lefkoşa Uluslararasi Kıbrıs Üniversitesi 2007Tanım: V, 59 s. 30.5 cmİçerik türü:- text
- unmediated
- volume
Materyal türü | Geçerli Kütüphane | Koleksiyon | Yer Numarası | Durum | Notlar | İade tarihi | Barkod | Materyal Ayırtmaları | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Thesis | CIU LIBRARY Tez Koleksiyonu | Tez Koleksiyonu | YL 176 Y25 2007 (Rafa gözat(Aşağıda açılır)) | Kullanılabilir | International Relation Department | T187 |
Kaynakça var (57- 59 s.)
'Soğuk Savaşın sona ermesıyle kuzeyden Sovyet tehdidi otadan kalkarken Türkiye bu kez güneyden başta üzere algılamaya başlamıştır. Bu tehdit aşgılamalarıyla birlikte 1990'da Iran'ın Küzeyt'ı işgaliyte başlayan Krfez Krizi'nden sonra Türkıye, Ortadoğu politikalarında değişlik yapma ihtiyacı ve bu duymuştur. Söz konusu değişilik ihtiyacı, 1949 yılından itibarenilişkiler kurduğu ve by ilişkiler Arap - İsrail anlaşmazlığının seyrine göre farklılık gösterdiği İsrail ile yakın ilişkıler geliştıemesıne neden olmuştur. İki ülke arasındaki ilişkiler günümüze kadar gelen süreçte, inişli çıkışlı bir seyir izlemesine rağmen hiçbir zaman kopma noktasına gelmemiştır. 1990'lı yılların başlarından itibaren Türkiye ve İsrail arasındaki ilişkilerın gözle görülür şekilde gelişme kaydetmesi, soğuk savaş sonrası Ortadoğu'da en önemli stratejik gelişmelerden birini oluşturmaktır. Bu stratejik işbirliğinin gelişmesine etkileyen en temel faktörler, iki ülkennin bölge içinadeki tehdit algılamaları ve özetllikle de terör konusundaki mücadelerı olmuştur. Bu dönemde Ortadoğu'da başlayan ve gelişen barış süreci Türkıye - İsrail stratejik yakınlaşımasını hızlandıran bir etki yapmıştır. Ortadoğu Bariş sürecının oluşturduğu bölgesel konjonkütür etkisiyle ilikiler daha rahat bir şekilde gelişmiştır. Bununla birlikre, her iki ülkenin de bölge ıçindeki ortak çıkanları, Türkıye ve İsrail'i stratekjik işbirliğinr yöneltmiştır. Her alanda işbirliğine giliğinr gidilmiş, özellikle savunma sanayisi konusunda ABD ve Avrupa'dan zaman zaman gördüğü ambargolar nedenıtle, Türkıye için İsraıl alternatif silah ithalatçısı konumuna gelmiştır. Türkiye 1996 yılından itibaaren İsrail ile skeri ilişkilerini geliştirmiş ve bu ülkeye çeşitli silah öadernizasyon projelerini vermiştır. Ancak tüm bu ilişkiler daha önceki dönemlerde görüldügü gibi bölgesel gelişmelerin etkisinde kalmış ve bu gelişmelerin etkisinde bekirlenen çıkarlar çerçevesinde dönemlere göre inişli çıkışlı bir seyir ızlemiştir. Bu dönemlere göre değişim gösteren Türkiye - İsrail arasındaki atratejik ve askeri ılişkiler 2000 - 2006 yılları arasında bu dönüşümlerden ve bölge gelişmelerinden bağımsız bir şekilde glişip gelişmediği sorusu bu çalışmanın özünü oluşturmaktadır. Bu çerçeverde önecelıkle, Türkiy - İsrail ilikilerinin tarihi ele alınmış, 1948'de İsrail Devleti'nin kuruluşundan 2000'lı yıllara kadar Türkiye ile stratejik ilişkilerin arka planı bölegesel ve uluslararası dinamikler açısından incelenmiştir. Daha sonra 2000 - 2006 yılları arasında ilişkiler stratejik ve askeri boyutundaki gelişmelerın analizi yapılarak, daha öncr geçıilen safhalardan herhangi bir sapma olup olmadığı ve gelecekteki stratejik ilişkililerin nasıl bir boyut kazanabileceği değerlendirilmiştir. '
BÖLÜM
TURKİYE İSRAİL'İN İLİŞKİLERİNİN TARİHSEL ARKA PLANI
1 1948-1967 Dönemi
5 1967 - 1980 Dönemi
10 1980 - 1990 Dönemi
13 1990 - 2000 Dönemi
II. BÖLÜM
2000 - 2006 DÖNEMİ STRATJİK İLİŞKİSLERİN ANALİZİ
25 Türkiye İsrail İlişkilerine Genel Bir Bakış
28 Türkiye İsrail İlişkilerine Genel Bir Bakış
37 Bölgesel Gelişmelerin Stratejik Boyuta Etkileri
37 Askeri Boyut
39 Ortak Tatbikatlar ve İstihbarat Alışverşi
39 Silah Modernizasyonu ve Tedariki
II. BÖLÜM
SONUÇ
53 Sonuç
57 KAYNAKÇA