000			14257na a2201129 4500
001			19676
003			koha_MIRAKIL
005			20221103143644.0
008			140724b tu 000 0
040			_aCY-NiCIU _btur _cCY-NiCIU _erda
041			_atur
090			_aD 24 _b A73 2006
100			_aAral, Ali
245			_aEnjekte edilebilen kalsiyum fosfat esaslı greft materyalinin üst çene arka bölgede maksiller sinüs ogmentasyonu için implantlar etrafında kullanılması: koyunlar üzerinde yapılan karşılaştırmalı çalışma _cAli Aral, Danışman: Serdar Yalçın
260			_aİstanbul _bİstanbul Üniversitesi _c2006.
300			_a136 s. _btab.şek. _c27 cm.
336			_2rdacontent _atext _btxt
337			_2rdamedia _aunmediated _bn
338			_2rdacarrier _avolume _bnc
504			_aKaynakça var.
520			_a' Yetersiz kemik boyutu, üst çene arka bölgede dişsizlik olgusubulunan hastalarda sıklıklıkla rastanılan bir durumdur. Dişsiz bğlgede çekim öncesinde periodontal problemlar nedeniyle meydana gelen vertikal kemik kaybı, çekim sonrasında meydan gelen rezorpsiyon ve sinüz boşluğunun genişleme hereketi alveolar kemiğin tepe noktasıyla maksiller sinüsun alt sınırı arasındaki kemik mesafesinin azalmasına neden olmaktadır. İşte azalan bu kemik miktarı, sıklıkla implant uygulamaları için sinüs lifting işlemini zorunlu hale getirmektedir. Sinüs lifting işlemi sinüs boşluğu içerisinde sinüs membranının esnekliğinden tararlanılarak perfore edilmeden boş bir alan yaratılması ve yaratılan bu alanın çeşitli greft materyalleriyle doldurulması yoluyla kemikleşmeye bırakılması esasına dayanmaktadır. Konuyla ilgili ilk yayın Boyne ve James tarafından 1980 yılından otojen kemik kullanılarak yapılan sinüs ogmentasyonu vakalarının dökümante edilmesiyle gerçekleştirilmiştir. Bu yayından sonra farklı araştırmacılar tarafından çeşitli önermeler yapılarak teknikte çeşitli modifikasyonu yapılmıştır. Sinüs boşluğuna giriş yeri ve yöntemi, sinüs membranının elevasyon miktarı, kullanılan greft materyalinin tipi, membran kullanımı bunlardan birkaçını oluşturmaktadır. Kalsiyum fosfatlar kemiğin inorganik kısmını yaklit eymelerinden hereketle diş hekimliğinde kemik ogmentasyonu amacıyla kullanılmışlardır. Öncelikli olarak kalsiyum fosfat seramiklerinin kullanımı materyalin kemik yuvasına adaptasyon zorluğunu ön plana çırkaşmıştır. Daha sonraları pariküllü kalsiyum fosfatlar kullanılması materyalin kolay manuple edilmesi ve şekillendirilebilmesi gibi avantajlar getirirken materyalin mekanik olarak dirençsizliği ve partiküllerin migrasyonu tekniğin dezavantajı olarak göze çarğmaktadır. Enjekte edilebilen kalsiyum fosfat simanlarının bahsedilen problemlerin önüne getiği, bunlara ek olarak da oluşturduğu rijit yapıyla birlikte yüksek osteokondüktif etki gösterdiği düşünülmektedir. Çalışmamızda sinüs lifting işlemiyle aynı seansta yerleştirilen implantlar etrafında CaP simanı kullanılarak, materyalin sinüs lifting işleminde implantlar etrafındaki etkiniğinin değerlendirilmesine yönelik deneysel bir model oluşturulmuştur. Benzel yaş ve kiloda 3 adet koyun deney hayvanının maksiller sinüslerine ekstra-oral bir yaklaşımla girilerek sinüz lifting işlemi gerçekleştirilmiş ve aynı seansta da implantlar yerleştirilmiştir. Deney grubunda sinüs lifting işlemi sırasında greft materyali olarak enjekte edilebilen CaP simanı kullanılırken kontrol grubunda implantlar etrafında humerus bölgesinden elde edilen otojen kemik kullanılmıştır. Her deney hayvanında bulunan iki sinüs boşluğuna 2'şer adet olmak üzere toplam 12 adet implant kullanılmıştır. Bu implantların 8 tanesinin etrafında ogmentasyon materyali olarak CaP simanı kullanılırken, 4 tanesi etrafında ise otojen kemik kullanılmıştır. 12 haftalık iyileşme periyodu sonrasında deney hayvanları sakrifiye edilmiştir. Sakrifikasyon sonrasında elde edilen biyopsiler histolojik değerlendirmeye alınmıştır. Deney grubundan 1 implant osseointegre olmadığı için çalışmadan çıkartılmıştır. Bu değerlendirmede materyalin doku içindeki uyumu, biyoerimesi, kemikleşme süreci ve kemik implant yeması değerlendirilmiştir. Kemik implant temas değeri yüzdesel olarak hesap edildikten sonra bu değer deney grubuyla karşılışmıştır. Bu karşılaştırma amacıyla Mann-Whıtney U testi kullanılmıştır. Kesitlerin tümünde CaP simanının konak kemikle tam bir temas ilişkisi içerisinde olduğu, yeni oluşan kemikle yer değeştirdiği, simanın büyük ölçüde rezorpsiyona uğramasına rağmen bazı kesitlerde varlığını sürdürdüğü, ana siman partikülü ve ondan kopan parçaların kemik dokusuyla çevrenlendiği, bir yandan rezorpsiyon sürecinin devam ederken bir yandan da osteoblastların boşluklar içinde dizilerek kemik yapımını gerçekleştirdiği, yeni oluşan kemik dokusunun implant yüzeyiyle temasta olduğu izlenmektedir. Deney grubundaki implantların ortalama kemik-implant temas değeri %35.568 olarak tespit edilmiştir. (Standart sapma: 5.2463) Kontrol grubundaki implantların ortalama kemik-implant temas değeri ise %37.595 olarak izlenmiştir. (Standart sapma: 3.2944). çalışmadaki oralama kemik implant temas değeri %36.30 olarak izlenmiştir. Mann-Whitney U testi kullanılarak yapılan istatistiksel değerlendirme sonucunda gruplar arasında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. (p=0.23) Çalışmanın geneli değerlendirildiğine materyalin oldukça biyokompatibl, doku içinde rezorbe olabilen ve bu rezorpsiyon sonrasında kemikle tam bir entegrasyon ilişkili içerisinde, kullanımı kolay, bölgeye enjektör yardımıyla sıkılarak uygulanabilen, kontaminasyon riski bulunmayan ve maliyeti dşük bir materyal olduğu göze çarpmaktadır. Ancak materyalin bölgeye uygulanması neden olmaktadır. Bu nedenle uygulanması düşünülen bölgede kanamanın kontrol altına alınması veya sertleşmenin kimyasal olarak daha kısa sürede oluşmasının sağlanması, materyalin daha başarılı histolojik sonuçlar vermesine neden olacaktır. APPLICATION OF INJECTABLE CALCIUM PHOSPHATE GRAFT MATERIAL FOR THE MAXILLARY SINUS AUGMENTATION AT THE POSTERIOR REGION AROUND DENTAL IMPLANTS: A COMPARATIVE STUDY IN SHEEP MODEL Inadequate bone height is a very common concept in the posterior maxillary edentulous patients. Vertical bone loss at the edentulous region that is caused by the periodontal problems before the extraction of the teeth, bone resorption following the extraction, and the dilatation of the sinus region may possibly cause decrease in the available bone amount between the top of the alveolar crest and the floor of the maxillary sinus. And this decreased bone quantity, often causes an obligation for the sinus lifting operation during implant applications. Sinus lifting operations can be described as creating an empty space by the help of the flexibility of the sinus membrane and filling this space with various graft materials. The first publication about this issue was owned by Boyne and James in 1980, which deals with the sinus lifting cases accomplished by using autogeneous bone. Following that publication different researchers proposed various techniques and tried to modify the classical procedure. The method and the anatomical region of the entrance to the sinus mucosa, amount of sinus bone elevation, and the type of the graft material, are some of these modifications. From the point of imitating the inorganical part of the bone tissue, calcium phosphates are widely used in dentistry for bone augmentation purposes. At first, calcium phosphate based ceramics were used for these procedures. Dealing with some adaptation problems at the bone cavity, particulate forms of CaP were manufactured. Bringing some advantages like easy manipulation and shaping, the particulate forms of CaP have also some disadvantages like mechanical instability and migration of the particles from the augmentation area. Injectable forms of CaP cements are easy to shape, more osteoconductive and more stable in the bone cavity. In our study we have designed an experiment to examine the efficiency of the CaP cement around implants inserted simultaneously during the sinus floor elevation surgery. 3 sheep in similar age and weight were selected sinus floor elevation was performed by an extra-oral approach and implants were inserted simultaneously. In the experimental group injectable CaP cement was used as a graft material around the implants while autogeneous bone harvested from the humerus region were used in the control group. In every animal 2 implants were 'inserted 'n each sinus cavity and finally 12 implants were used. CaP cement was used around 8 implants in the experimental group while autogenous bone was used around 4.
520			_aFollowing the healing period of 12 months, animals were sacrified and bone biopsies were harvested for the historical examination. An implant was taken out of the study because of the instability and the lack of osseointegration. In the historical part; biocompatibility of the material in bone tissue, biodegration of the CaP cement, process of the bone formation and bone to implant contact were examined. Following the evaluation of bone to implant contact level in the experimental and control groups, results were compared by using Mann-Whitney U test. In all sections the remnants of the CaP cement, direct contact between host bone and CaP cement, the substitution of new bone with CaP cement were observed. During the bone resorption, continues the arrangement of osteoblasts in arrow at the lacunes of bone and the formation of new bone tissue and direct contact of new bone with the implant surface is observed. The mean bone to implant contact is 35.568% and 37.595%; in experimental and control group, respectively. The mean bone to implant contact of both groups is 36.30%. There was no statistically difference between the two groups according to Mann-Whitney U test. In conclusion; CaP cement can be elevated as a biocompatible material since it is resorbable in host bone and has an ability to substitute with new bone tissue. Direct integration of the cement with the host bone is easily seen in detailed sections. Thus, the material is injectable, alloplastic and easy to use without a risk of contamination. Unfortunately; the excess bleeding from the defect are during the application causes dissolution of the material or its transportation from the augmentation area by blood Keywords: Calcium phosphate cement, integration, osteocoductive, easy to use, injectable.'
650			_amedical biology
650			_aTıbbi biyoloji
700			_aDanışman:Yalçın,Serdar _91732
942			_2ddc _cTS
505	1		_g1 _tGiriş ve Amaç
505	1		_g2 _tProblemin Tanımlanması
505	1		_g4 _tÇalışmanın Amacı
505	1		_g5 _tÇalışmanın Hipotezi
505	1		_g6 _tGenel Bilgiler
505	1		_g7 _tKemik Dokusu
505	1		_g8 _tOsseointegrasyon ve Ön Koşulları
505	1		_g10 _tOsseointegrasyon Süreci
505	1		_g12 _tTitanyum
505	1		_g13 _tİmplantların Yüzey Özellikleri
505	1		_g14 _tKemik İmplant Temasını Gösteren Testler
505	1		_g15 _tÇekim Sonrası Kemik Rezorpsiyonu
505	1		_g17 _tKemik Miktarını Arttırıcı veya İmplant Yerleşimini Kolaylaştırıc Teknikler
505	1		_g17 _tKemik Ogmentasyonu
505	1		_g17 _tSinüs Lifting
505	1		_g18 _tDiğer Teknikler
505	1		_g18 _tDistraksiyon Osteogenezi
505	1		_g18 _tMandibular Sinirin Repozisyon veya Transpozisyonu
505	1		_g19 _tGreft Materyalleri ve Kalsiyum Fosfatlar
505	1		_g19 _tKemik Oluşturucu Mekanizmalar
505	1		_g21 _tMembranlar
505	1		_g22 _tSentetik Kemik greftleri: Alloplastlar
505	1		_g23 _tKalsiyum Fosfatlar
505	1		_g25 _tKalsiyum Fosfatlar Simanları
505	1		_g30 _tSinüs Lifting Uygulamaları
505	1		_g30 _tMaksiller Sinüs Boşluklarının Anatomik, Histolojik ve Fizyolojik Özellikleri
505	1		_g32 _tSinüs Lifting Uygulamalarının Yakın Geçmişi
505	1		_g33 _tSinüs Lifting Uygulamalarının Endikasyon ve Kontrendikayonları
505	1		_g34 _tSummer osteotomisi veya Kapalı Sinüs Eleasyonu
505	1		_g35 _tAçık Teknık; Sinüs Lifting Operasyonu
505	1		_g39 _t Sinüs Lifting Çalısşmalarına Genel Bakış
505	1		_g40 _tYaşam Analizleri
505	1		_g41 _tYüzey Farklılıkları
505	1		_g42 _tMembran Kullanımı
505	1		_g42 _tGreft Materyalleri
505	1		_g50 _tGereç ve Yöntem
505	1		_g51 _tOperasyon Öncesinde Yapılanlar
505	1		_g51 _tGenel Bilgi
505	1		_g51 _cHazırlık İşlemleri
505	1		_g52 _tÇalışmanın İçeriği ve Gruplar Arasındakı Farklılıklar
505	1		_g53 _tDeney Hayvanı Olarak Koyunlar
505	1		_g53 _cOperasyon Öneci Kayıt ve Profılaksi
505	1		_g54 _tAmeliyat Ekibi Kayıt ve Görev Dağılımı
505	1		_g55 _tGenel Anestezi
505	1		_g55 _tİmplantar
505	1		_g55 _cGreft Materyali
505	1		_g59 _tOperayon
505	1		_g62 _tKomplikasyonlar ve Problemler
505	1		_g63 _tOperasyon sonrası
505	1		_g63 _tPost -operatif bakım
505	1		_g63 _tSakrifikasyon
505	1		_g64 _tHistoloji
505	1		_g64 _tAnaliz Önecesi İşlemler
505	1		_g71 _tKesitlerın Bilgisayara Aktarılması
505	1		_g71 _tHistolojik Analiz
505	1		_g71 _tHistomorfometrik Ölçüm
505	1		_g72 _tİstatistiksel Analiz
505	1		_g73 _tBulgular
505	1		_g74 _tGenel Durum
505	1		_g76 _tHistolojik Sonuçlar
505	1		_g87 _tHistomorfometrik Sonuçlar
505	1		_g87 _tİstatistiksel Değerlendirme
505	1		_g87 _tKemik - implant Temas Alanı
505	1		_g92 _tTartışma
505	1		_g109 _tSonuçlar
505	1		_g113 _tÖzet
505	1		_g117 _tSummary
505	1		_g121 _tKaynaklar
505	1		_g136 _tÖzgeçmiş
999			_c128 _d128